“Ik reageer nu anders op moeilijke situaties. Ik heb bij Molendrift geleerd dat je negatieve gedachten kan ombuigen. Dat helpt.”

Maud leert voor verzorgende IG, een vak dat helemaal bij haar lijkt te passen. Toch loopt haar schoolcarrière vast in de stageperiode in het laatste jaar. Niet omdat ze het werk niet leuk vindt of niet aan kan; integendeel, Maud is super enthousiast en gemotiveerd. Het zijn de stageopdrachten die haar opbreken. Een verpleegplan schrijven bijvoorbeeld en dat op tijd op school inleveren. Dan moet je in ieder geval op tijd beginnen. Maud heeft ADD, een aandachtstoornis, en dan is plannen en prioriteiten stellen zo ongeveer het moeilijkste wat er is. Voor je het weet ben je weer afgeleid. Zo gaat het ook met Maud. Schooltaken schuift ze voor zich uit, met gevolg dat de berg niet ingeleverde opdrachten steeds groter wordt. School stelt een ultimatum. Maud moet de opdrachten voor het einde van het jaar hebben ingehaald, anders moet ze stoppen met de opleiding. De paniek is groot als Maud zich bij Molendrift aanmeldt.

Nog geen jaar later heeft Maud haar diploma. Sterker nog, ze werkt nu in het verzorgingstehuis waar ze haar stage heeft ingehaald. Maud: “Dat worden straks wel wat minder uren, omdat ik weer doorleer voor verpleegkundige.” Maud glundert. Ze is trots op wat ze in zo’n korte tijd heeft bereikt. En terecht. Maud: “Ik reageer nu anders op moeilijke situaties. Ik heb bij Molendrift geleerd dat je negatieve gedachten kan ombuigen. Dat helpt.” En dat is niet het enige dat Maud heeft geleerd. Lees maar:

Nu school de duimschroeven heeft aangedraaid, wordt ook duidelijk dat Maud het in haar eentje niet gaat redden. Maud: “Op school was er te weinig tijd om mij te leren hoe ik moest plannen. Zij hadden wel goede ervaringen met Molendrift. Mijn vader kende de instelling vanuit zijn werk ook; dus daar vertrouwde ik dan maar op. Maar als je dan heengaat, die eerste keer, is het enorm spannend. Ik wist niet wat ik kon verwachten. Wie krijg ik voor me? Klikt het wel? Kan ik er mee verder?"

Maud’s angsten zijn te snappen, maar blijken gelukkig niet terecht. Ze doet de intake en eerste gesprekken bij Jana Knot, die meteen aan de slag gaat. Maud: “Bij eerdere hulp was al vastgesteld dat ik ADD had. Daar kreeg ik een soort van standaard oefeningen om mij beter te kunnen focussen. Jana maakte mij duidelijk dat het belangrijk is om te snappen wat die ADD is en wat het met mij doet. Hoe werkt het voor mij en hoe kan ik mijzelf helpen. Daar draaide het grootste deel van de behandeling om. Het zoeken naar praktische en concrete oplossingen. Het ging niet om de behandeling; het ging om mij, mijn persoon.”

Maud heeft een aantal testen gedaan, maar een uitgebreid onderzoek was niet meer nodig. Maud: “Mijn zelfvertrouwen had wel een knauw gekregen; ook omdat ik gepest ben, vroeger. En als niks lijkt te lukken op school, word je onzeker. Je denkt al snel dat je helemaal niets kunt. Daar hebben we in het begin veel aan gewerkt. Ik moest met hulp van een formulier situaties beschrijven die ik lastig vond. Vervolgens bespraken we die situaties wekelijks in de behandeling. 

Wat er gebeurt heeft effect op wat je denkt en wat je voelt en hoe je je gedraagt. En als je in moeilijkheden zit, komen negatieve gedachten veel sneller in je op. Ook al kloppen ze niet en maak je het vaak veel groter dan het is. Ik heb geleerd mijn gedachten om te zetten in positieve gedachten, door moeilijke situaties uit te pluizen. Zo ontdekte ik dat ik over een zelfde situatie ook anders kan denken. Dat helpt om ook anders te kunnen reageren. Zo los ik het op in mijn eigen hoofd.”

Maud wil haar diploma halen en heeft daarvoor bij de start meer begeleiding nodig. Suzanne Brem loopt op dat moment, als aankomend orthopedagoog, stage bij Molendrift. Jana en Suzanne pakken de begeleiding samen op. Een unieke combinatie. Maud die begeleid wordt door Suzanne, die op haar beurt weer begeleid wordt door Jana. Maud: “Dat is altijd perfect gegaan. Jana en Suzanne hadden intensief contact over mijn behandeling, zodat dingen nooit dubbel werden gedaan.”

"Stiekem ook wel leuk dat een van je behandelaars niet zoveel ouder is dan jij en Armin van Buuren ook kent". 

Dan is er tussendoor nog wat luchtigs te bespreken. Maud noch Suzanne zal het ontkennen. In ieder geval krijgt Maud in deze constructie de intensieve hulp, die bij de start nodig is.

Natuurlijk heeft Maud een agenda, maar: “daar stond nooit zoveel in.” Maud schaft een grote agenda aan, waar elke dag van uur tot uur kan worden ingepland. Maud: “Toen kwam ik er niet meer onderuit. Ik moest elke dag alles opschrijven wat ik moest of wou doen. Niet alleen de schoolzaken, maar ook de hockeytraining, enzovoort. Echt alles. Vervolgens moest ik de taken nummeren, van eerste prioriteit naar tweede, en zo weer verder. Als ik het af had, mocht er een streep doorheen. 

Dat was natuurlijk een ramp. In het begin vergat ik van alles. Of dan vulde ik de agenda snel aan, voordat ik bij Jana of Suzanne op gesprek ging”, bekent Maud. Maar oefening baart kunst en Maud is zich bewust wat er op het spel staat. Wel of geen diploma.

Molendrift overlegt met school en ook de ouders komen voor een gezamenlijk gesprek. Het plan dat Maud samen met Molendrift heeft gemaakt, wekt vertrouwen. Het helpt als de verwachtingen over de begeleiding, de mogelijkheden en de concrete inzet van Maud duidelijk zijn. Zo kan iedereen elkaar steunen. 

Afgesproken wordt dat Maud eerst de opdrachten uit de eerdere jaren inhaalt en daarna de stage uit het derde jaar overdoet bij een andere instelling. De berg wordt in stukjes gehakt en zo kleiner. Een weg, niet zonder hobbels natuurlijk, maar wel één die je stap voor stap voor stap kan aflopen. 

Maud schrijft haar verpleegplan en ook de andere opdrachten. De agenda biedt overzicht en dwingt haar te handelen. Ze kan niets meer voor zich uitschuiven. Als de eerste resultaten positief zijn, krijgt Maud vleugels. Nog voor de zomer heeft ze haar achterstand weggewerkt, in nauwelijks een half jaar. De laatste weken bijna zonder begeleiding. Maud: “Ik hoefde lang niet elke week meer te komen. Het moment dat Jana zei dat het tijd werd voor een laatste gesprek kwam vanzelf. Alles klopte weer.”

Voordat Maud bij Molendrift in behandeling kwam, had ze medicijnen voorgeschreven gekregen. “Maar die slikte ik niet meer. Ik werd er zo ziek van, dat het middel erger was dan de kwaal.” In overleg met Brenda, de GGZ arts van Molendrift, kiest ze voor een ander medicijn. Maud: “Zo kan ik mij langer concentreren. Als ik geen pillen slik, haak ik in de les bijvoorbeeld af. Dan gaat alles wat een docent vertelt langs mij heen. Het dringt niet meer door. Dat is de ADD. 

Tijdens mijn werk, op stage, gebruik ik ze niet. Daar heb ik ze niet nodig. Nu ik weer naar school ga, MBO verpleegkunde, heb ik een nieuwe afspraak gemaakt. Om samen met de psychiater te kijken hoe de pillen mij kunnen ondersteunen. Maar pillen alleen is niet de oplossing. Je moet de dingen zelf ook anders doen.”

Dat Maud gegroeid is, bewijst ze na de zomer, als de begeleiding vanuit Molendrift feitelijk al gestopt is. Ze voelt een klik met de begeleidster van het verzorgingstehuis waar ze haar stage moet inhalen en besluit van meet af aan open kaart te spelen. Maud: “Ik heb haar verteld dat ik door mijn ADD moeite heb om mijn schoolopdrachten op tijd af te krijgen. We hebben daarom samen een planning gemaakt, waar ik mij aan vast kon houden. 

Afgelopen februari, aan het eind van mijn stageperiode, heb ik als laatste mijn assessment uitgewerkt en mijn eindgesprek gehad. Gelukt, ik ben geslaagd!” Al waren er tijdens de stage geen gesprekken meer, Maud heeft de afgelopen maanden via de mail wel contact gehouden met Jana en Suzanne. Die juichen net zo hard mee. 

"Knap dat iemand alles wat ze leert ook zo direct in de praktijk kan toepassen". 

Maud heeft inmiddels geen grote agenda meer, niet meer nodig. “De dingen die ik niet mag vergeten zet ik op alarm in mijn telefoon”. Maud heeft haar loopbaan weer op de rit. Als klap op de vuurpijl krijgt ze een baan aangeboden op haar stageplek. De kers op de taart. Ze werkt er nog steeds met alle plezier. Straks als verpleegkundige?